مادر....
مادر‌ها مانند نخ تسبیح می‌مانند؛
نسبت به دانه‌ها کمتر خودنمایی می‌کنند
ولی اگر نباشند هیچ دانه‌ای کنار دیگری نمی‌ماند!
خدایا! نخ هیچ تسبیحی پاره نشود....
کودکی و پیری
یاد آن زمان بخیر! آن موقع که در بازی‌هایمان ادای بزرگتر‌ها را در می‌آوردیم. مانتو و روسری می‌پوشیدیم با کفش‌های پاشنه بلند. برای خود خانه می‌ساختیم و در رؤیاهای خود غرق بودیم، و چیزی از گرفتاری بزرگتر‌ها نمی‌دانستیم......